Władysław Grabski był naukowcem, rolnikiem i przedsiębiorcą rolnym, działaczem społecznym. Do wielkiej polityki trafił, chcąc służyć Polsce. Dwukrotnie pełnił funkcję premiera, był też ministrem skarbu i jednym z najważniejszych reformatorów Polski międzywojennej. A reformatorem był odważnym, tzw. państwowcem, który w imię interesu kraju nie bał się niepopularnych decyzji i słów. Odważył się powiedzieć jako ziemianin, że ziemianie, przemysłowcy i kupcy nie wykazują wystarczającej gotowości do płacenia podatków na rzecz państwa. A gdy po raz pierwszy został premierem, uznał, że najważniejszą kwestią, którą trzeba się zająć, jest reforma rolna, poprawienie sytuacji chłopów (uważał, że zreformowane rolnictwo stanie się jednym z kół zamachowych polskiej gospodarki).